اصول حاکم برتربیت دینــی:
اصول حاکم برتربیت دینــی:
هر مطلب علمی دارای اصولی است که بدون آن ورود در آن علم بی اثر یا کم اثر است، علم تربیت نیز اصولی دارد که موارد زیر از آن جمله اند :
1ـ اصل سهولت : طبق این اصل از سخت گیری و خشونت نسبت به کودک باید پرهیز نمود چرا که آسان گیری کودک را علاقه مند و سخت گیری او را به اصل دین بدبین می کند.
2ـ اصل تدریج : همان طور که خداوند نیز آیات و احکام را تدریجا نازل فرموده در آموزش به کودکان نیز اصل تدریج باید رعایت شود تا کودک متناسب با رشد و شکوفایی استعدادش مطالب را درک کند .
3ـ اصل مداومت و استمرار: آموزش در اسلام امری مستمر و مداوم است . اهمیت آموزش به کودک از سویی و طولانی بودن دوره ساختار ذهنی و روانی کودکی از سوی دیگر استمرار و مداومت در آموزش را می طلبد و باید به موازات رشد عقلی و تحول روانی کودک مفاهیم اعتقادی را به وی انتقال داد و از شتاب و فشار پرهیز نمود .
4ـ اصل آگاهی بخشی : هدف تعلیم باید رشد فکری و یادگیری دانش آموز باشد که براساس تفکر و فعالیت فکری ، سودمندتر از تکرار و مرور آن است .
5ـ اصل تفاوتهای فردی : در آموزش کودکان نمی توان به طور یکسان عمل کرد و باید متناسب با ویژگیهای شناختی عاطفی ، انگیزش و سوابق خانوادگی از روشهای گوناگون و موثر استفاده کرد ، برخی با شعر، بعضی با داستان و برخی با پرسش و پاسخ بهتر درک می کنند ، برخی زودتر و بعضی دیرتر . پس باید تفاوتهای فردی را در نظر داشت.
راهکارهای پیشنهادی برای خانواده ها :
1- انجام اعمال و فرایض دینی در حضور فرزندان
2- بردن فرزندان در مراسمات مذهبی ،نماز های جمعه و جماعات ،جلسات قرآنی و...
3- خرید و پخش فیلم های دینی و قرائت قرآن و اذان برای اهل خانه .
4- برگزاری جلسات کوتاه قرائت قرآن و مسابقه اذان و حفظ سوره ها بین اعضای خانواده .
5- دادن هدیه و پاداش و تشویق فرزندان و اهل خانه برای انجام هر چه بهتر اعمال دینی.
6- برگزاری جشن تکلیف در خانه برای فرزندان همانند جشن های تولد.
7- بردن فرزندان به زیارت اماکن متبرکه و زیارت اهل قبور .
اما باید گفت که بعد از خانواده ،مدرسه دومین جایی است که کودک در آن آموزش می بیند وپرورش می یابد.و چون در مدرسه افرادی با کودک سرو کار دارند که همه اهل علم ،سواد و مطالعه هستند بهتر می توانند با آموزش افعال دینی با کودکان کنار بیایند. و باید این محیط را برای دانش آموزان چنان جذاب نمایند که علاوه بر آموزش ،به آن دلبسته وهر روز با علاقه ی بیشتری به این مرکز پرورشی مراجعه کنند.
راهکارهایی برای تعمیق و تقویت باورهای دینی
1- تشکیل کمیته های مختلف مانند : کمیته نماز ، تواشیح ، سرود ، دکلمه و نمایش نامه و کمیته پژوهش .
2- تلفیق آموزش دینی با تمام دروس ( علوم اجتماعی ، تاریخ ، هنر و ...)
3- فراخوان مقاله با موضوعات خاطره های نماز ، باورهای مذهبی و موفقیت ها ، نماز و پرورش اخلاق نیکو ، گفت و گو با خالق یکتا و بهداشت در دین .
جذاب نمودن نمازخانه یا مکان اجرای مراسم مذهبی ، چون معطر ساختن آن ، تمیز و زیبا بودن
4- اعتدال از نظر گرما و سرما نقاشی های مناسب با ارزش های دینی روی دیوار .
5- حرکت های دسته جمعی در انجام مراسم های دینی ، برگزاری نماز های جماعت ، شرکت در مراسم زیارت عاشورا ، ایام سوگواری و جشن های مذهبی و مولودی ها .
راهکارهایی برای مشارکت مذهبی دانش آموزان در مدرسه
1- پخش اذان و سکوت دانش آموزان هنگام شنیدن اذان ظهر از بلندگوی مدرسه به صورت هماهنگ در سطح مدارس منطقه.
2- اختصاص دادن یک جلسه اولیاء و مربیان در مدارس جهت آموزش و اهمیت فواید اذان و اقامه توسط مربیان تربیتی یا توسط یکی از اولیای دانش آموزان به منظور سهیم نمودن اولیای دانش آموزان به عنوان الگو و نمو برای فرزندانشان.
3- گرامی داشت یاد و خاطره ی اولین اذان صدر اسلام توسط " بلال حبشی " درسالروزشان و مشارکت دادن خود دانش آموزان در برگزاری این مراسم.
4- آموزش و تفسیر اذان و اقامه و مسایل تربیتی در شورای دانش آموزی و انجمن و انتقال مسایل مطرح شده توسط اعضای این شورا به کلیه ی دانش آموزان.
5- برگزاری نمایشگاه از آثار و دست سازه های دانش آموزان در سطح مدارس توسط دانش آموزان و مربیان تربیتی در ارتباط با اذان و اقامه و نماز.
6- برگزاری مسابقات علمی – دینی –فرهنگی بین دانش آموزان و معلمین جهت آموزش و تشویق به مطالعه و یادآوری و به روز شده اطلاعات و تقویت بنیه آنان.
7- نمایش فیلم های آموزنده و مذهبی از زندگی شخصیت های دینی – علمی درباره ی نماز در ساعات پرورشی و قرآن و ...
8- تهیه و تنظیم بروشورهایی با همکاری مشاورین مدرسه و امور تربیتی در ارتباط با آموزش اذان و اقامه.
بحث و نتیجــه گیـــری:
خانه و مدرسه دو کانون بسیار مهمی هستد که کودک در آن ها رشد و پرورش می یابد. والدین گرامی در خانه نقش کلیدی و سازنده ای در پی ریزی هویت مذهبی به فرزندان را ایفا می نمایند و فرزند را همچون مومی به هر شکل دل خواهی قالب می زنند و این بسته به نوع نگرش اولیاء دارد که در وجود خود آنان تا چه حد مسایل دینی و مذهبی شکل گرفته و تقویت شده و آیا تمایلی به راه یابی فرزندشان در کسب آمیزه های دینی و مذهبی دارند؟ و می دانند که نهال درخت وجودی انسان در خانه کم کم تنومند و قطور می گرددو برای ساختن و سلامت جامعه باید از خانواده پرورش را شروع کرد؟
اگر خانواده ها در سال هی نخست زندگی کودکان بر خورد های صحیح و اصولی با آنان داشته باشند و پیش از ورود به مدرسه زمینه های لازم را برای آشنایی کودک با محیط مدرسه فراهم کنند مشکلات بسیاری را از دوش مربیان و معلمان برداشته و زیر بنای مستحکم و قابل اعتمادی برای کودک ایجاد می کنند.
اما در مدرسه نیز مربیان محترم باید خود علاوه بر آموزش و پرورش دانش آموزان در انجام فرایض دینی الگو باشند و از انجام مسایل مذهبی در منظر دانش آموزان ابایی نداشته باشند و مسیر های اموزش مسایل دینی را برای کشتی طوفان زده و بحرانی و سرگردان دانش آموزان لای روبی نمایند و هدایت گر خوبی برای گریز آنان از دست شیاطین باشند .