حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) در نهج البلاغه می فرمایند:

" أَیُّهَا الناسُ، إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَیْکُمُ اثْنَانِ: اتّبَاعُ الْهَوَى، وَ طولُ الْأَمَلِ؛ فَأَمَّا اتّبَاعُ الْهَوَى فَیَصُدُّ عَنِ الْحَقّ، وَ أَمَّا طُولُ الْأَمَلِ فَیُنْسِی الآخِرَةَ"،

"اى مردم! ترسناک‌ترین چیزى که از آن بر شما بیمناکم، دو چیز است: پیروى از هوا و هوس و آرزوهاى طولانى". (۵) زیرا هوای نفس حق را نمی طلبد بلکه عامل انحراف از راه خداست و هوای نفس در جبهه مقابل با حق قرار می گیرد و انسان را گمراه می کند و از طرف دیگر آرزوی طولانی با یاد آخرت منافات دارد، زیرا اقتضای رسیدن به آرزوی طولانی زنده ماندن و تداوم حیات دنیوی است، اما وقتی انسان واقعاً مرگ و آخرت را یاد می کند هر آنچه با آخرت تناسب نداشته باشد، آرزوی بدست آوردن آن از قلب انسان از بین می رود، اما اگر انسان پیوسته در حال تلاش برای رسیدن به آرزوهایش باشد، اساساً مرگ را فراموش می کند و اگر کسی به او مرگ و آخرت را یادآوری کند، آن را توجیه می کند و با تسویف در استغفار و توبه و امروز و فردا کردن آخرت را به فراموشی می سپارد.