غلط های رایج درباره محصولات ارگانیک:
غلط های رایج درباره محصولات ارگانیک:
1- یکی از تصورات اشتباه در مورد کشاورزی ارگانیک،آن است که این شیوه کشاورزی بی نیاز از کاربرد مواد شیمیایی می باشد.
2- ضمناً نباید تصور کرد که کشاورزی ارگانیک صرفاً بر جایگزینی نهاده های آلی با مواد شیمیایی بحث می کند.
3- تصور اشتباه دیگر از کشاورزی ارگانیک آن است که برخی کشاورزی ارگانیک را نوعی برگشت به عقب و استفاده از شیوه های مرسوم سال های قبل از انقلاب صنعتی می دانند. .
4-زارعین کشاورزی ارگانیک نمی توانند خود را از دستاوردهای علمی 50 ساله اخیر بی نیاز بدانند.
مضرات کشاورزی و محصولات تهیه شده به روش سنتی:
- در کشاورزی سنتی و متعارف بیش از 300 ترکیب شیمیایی خطرناک و مصنوعی نظیر آفت کش ها، علف کش ها و کودهای شیمایی به منظور کنترل آفات و حشرات و حاصلخیز سازی خاک استفاده میگردد که بقایای این مواد پس از ورود به بدن می تواند موجب مشکلات عدیده ای گردد ازجمله:
بروزنقص های مادرزادی، تولد نوزاد با وزن کم، اختلال در سیکل ماهانه زنان، سقط جنین، بلوغ زودرس و یا دیررس، یائسگی پیشرس، تغییر در رفتار جنسی، کاهش تعداد اسپرم مردان، کاهش باروری و یا ناباروری، تغییر در سرعت متابولیسم، اختلال در سیستم غدد داخلی، ضعف عضلانی، کاهش حافظه، آسیب به سیستم عصبی و مغز، کاهش کارایی سیستم ایمنی بدن و سرطان زایی. یافته ها حاکی از آنست که 60 درصد سموم دفع آفات، 90 درصد قارچ کش ها و 30 درصد حشره کش ها سرطان زا می باشند.
استفاده بی رویه از کودهای شیمیایی و آفت کش ها موجب می شود تا آفت ها نسبت به سموم مقاوم گردیده و آفت های جدیدی نیز ظاهر گردند.این در حالی است که الگوهای کشاورزی متداول خسارت های جبران ناپذیری به منابع زیستی کشور وارد آورده و در صورت غفلت سیاست گذاران از اصلاح سیاست های جاری توسعه ی کشاورزی، پیش بینی می شود این روند مخرب به نحو روز افزونی ادامه یابد.
تاثیرات کشاورزی ارگانیک:
با بررسی های انجام شده در انجمن کاشت گیاهان ارگانیک بر تاثیرات کشاورزی ارگانیک نتایجی حاصل شده است که می توان این نتایج را به چهار گروه تقسیم کرد. این چهار گروه عبارتند از اجتماعی، اقتصادی، کشاورزی و زیست محیطی. جدول ذیل نشان دهنده این تاثیرات بر بخش کشاورزی و در نهایت توسعه و رشد اقتصادی کشور می باشد.
معایب محصولات ارگانیک:
1-گرانقیمت هستند .2- تولید و عرضه آنها بسیار محدود است.
ارگانیک از زبان آمار:
بیش از یک سوم از زمین‌های کشاورزی ارگانیک جهان که شامل 13.4میلیون هکتار می‌شود در کشورهای در حال توسعه قرار گرفته است. اگر برداشت از عرصه طبیعی و زنبورداری ارگانیک را هم حساب کنیم این رقم به 44.4 میلیون هکتار می رسد.
در این میان کشورهای آمریکای لاتین با 8.2 میلیون هکتار بیشترین سهم را دارند. بعد از آن آسیا با 3.5 میلیون هکتار و سپس آفریقا با 1 میلیون هکتار قرار می گیرد.
کشورهای آرژانتین، برزیل، هند و اروگوئه به ترتیب بیشتر از بقیه کشورهای در حال توسعه زمین کشت شده به شیوه ارگانیک را دارند.
کشور ترکیه که به دلایل مشابهت ها معمولا در بررسی ها با ایران مقایسه می شود، با 0.33 میلیون هکتار مقام هفتم را دارد. نمودار زیر این مقایسه ها را نشان می دهد:
سهم کشت ارگانیک از کل زمین‌های کشاورزی 0.85 درصد است. از این مقدار بیشترین سهم برای قاره اقیانوسیه است .
به عنوان نمونه در سال 2009 کل سطح زیر کشت ارگانیک کمی بیش از 37 میلیون هکتار بوده است. سهم هر قاره در جدول زیر نشان داده شده است که البته درحال حاضر کشت محصولات استراتژیک ارگانیک درسراسر جهان با حمایت قاطع دولت ها رو به افزایش می باشد.
اقتصاد مقاومتی و کشاورزی ارگانیک:
مقام معظم رهبری دو ویژگی دراقتصاد مقاومتی را بیان کردند که عبارتند از: 1-درونزا بودن 2- برونگرا بودن، برای بررسی تطابق هرپدیده با اقتصاد مقاومتی باید این دو ویژگی توجه خاصی نمود،کشاورزی ارگانیک طبق تعریف رهیافت وسبکی از کشاورزی است که در درجه اول متکی به نهادها و منابع درونی سیستم تولید است، یعنی به جای اتکاء به نهادهای بیرون و مصنوعی مانند کودهای شیمیایی و آفتکش ها و....به نهادهای درونی چون چرخه های اکولوژیک، نهادهای طبیعی، کودهای زیستی و... متکی است.
بنابراین کشاورزی ارگانیک خروجی سالم ارائه می کند، محصول کشاورزی ارگانیک محصول سالم است که به جامعه سالم منتهی شده و علاوه بران سلامت محیط زیست و سایر موجودات زنده را نیز تضمین می کند. از بعد اقتصادی، تولیدات ارگانیک فرصت بسیار مناسبی برای صادرات محصولات غیرنفتی و تحقق فرمایش مقام معظم رهبری مبنی برکاهش وابستگی به نفت و توسعه صادرات پایدار و درازمدت محصولات داخلی، می باشد، تولید ارگانیک به دلیل مطلوبیت و بازارپسندی بالاتر در بازارهای داخلی و خارجی از قیمتهای بالاتری برخوردار بوده وفلذا درآمد کشاورزان در نظام های ارگانیک افزایش یافته و همین امر موجب توانمندسازی کشاورزان ازنظر اقتصادی می شود.
امنیت غذایی مهم ترین وظیفۀ بخش کشاورزی است و رسالتی حاکمیتی محسوب شده و از اولویت بسیار بالایی در کلیه سطوح برنامه ریزی و سیاستگذاری دولت ها برای دستیابی به توسعۀ پایدار برخوردار می باشد. امنیت غذایی به مفهوم دسترسی همیشگی تمام افراد جامعه به غذای کافی، سالم و مغذی برای برخورداری از یک زندگی سالم و پویا می باشد. همانطور که در این تعریف مشاهده می شود، بیش از دو دهه است که وقتی صحبت از امنیت غذایی می شود بر هر دو بُعد کفایت و سلامت آن تاکید می شود و سلامت و ایمنی غذا اهمیتی هم سنگ کفایت آن یافته است. دلیل این امر نیز اثبات نقش سلامت غذا بر سلامت جامعه و پیامدهای منفی متعدد آلودگی های غذایی بر سلامت انسان و محیط است. امروزه به روشنی اثبات شده است که منشأ بسیاری از بیماری ها و هزینه های هنگفت مترتب بر آن، غذاهای ناسالم و آلودگی های آنهاست و تاکید مصحف شریف بر «فلینظر الانسان الی طعامه» دال بر ضرورت مراقبت بر سلامت غذا از همه ابعاد است.
همچنین با توجه به بحث توسعه صادرات غیرنفتی در سیاست های اقتصاد مقاومتی ابلاغی مقام معظم رهبری با توجه به تنوع آب و هوایی کشور، کاشت ارگانیک محصولات می تواند این خواسته را تحقق بخشیده و همچنین منجر به ایجاد اشتغال بالا در بخش کشاورزی گردد.